Πώς επιλέγουμε τη μέθοδο λιθοτριψίας για λίθους του Ουροποιητικού (νεφρός, ουρητήρας, κύστη)
Συχνά τίθεται το ερώτημα ποια είναι η καλύτερη μέθοδος λιθοτριψίας για τον ασθενή και ειδικότερα την εξωσωματική λιθοτριψία , την ενδοσκοπική λιθοτριψία με laser ή υπερήχους και την ανοιχτή χειρουργική.
Η απάντηση είναι ότι επιλέγουμε την τεχνική με την οποία θα θρυμματίσουμε και θα αφαιρέσουμε τον λίθο ή τους λίθους, ανάλογα με το μέγεθος, τη θέση που βρίσκονται και τη σύστασή τους.
Εάν έχουμε έναν κοραλλοειδή λίθο στο νεφρό, θεωρητικώς δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με εξωσωματική λθοτριψία. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ή σπανιότερα, με διαδερμική λιθοτριψία.
Εάν έχουμε έναν λίθο που βρίσκεται από το άνω τριτημόριο του ουρητήρα και κάτω, αυτός ο λίθος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με εξωσωματική λιθοτριψία, αλλά με ενδοσκοπική λιθοτριψία, δηλαδή με ουρητηροσκόπηση ή εναλλακτικά χωρίς το ίδιο αποτέλεσμα με διαδερμική, προκειμένου οι θρυμματισμένες πέτρες να κατέβουν προς τα κάτω.
Εάν έχουμε λίθο της ουροδόχου κύστεως, οφείλουμε να είμαστε επιφυλακτικοί, καθώς συνήθως επιχειρούμε να τον αφαιρέσουμε διαδερμικά, αλλά συχνά οδηγούμαστε σε ανοιχτή χειρουργική της ‘κουμπότρυπας’ με μια πολύ μικρή τομή για να επιτύχουμε τελικά την αφαίρεση. Εξάλλου, στους λίθους της ουροδόχου κύστεως, οφείλει ο ουρολόγος να ελέγξει ταυτόχρονα με την αφαίρεση τον προστάτη διότι για να δημιουργηθεί ο λίθος στην κύστη, σημαίνει ότι υπάρχει υποκυστικό κώλυμα, δηλαδή κάτι που δεν την αφήνει να περάσει όπως υπερπλασία του προστάτου και γι΄ αυτό μεγαλώνει. Η σωστή σειρά είναι να αντιμετωπιστεί η υπερπλασία του προστάτου και να αφαιρεθεί ο λίθος , διότι αλλιώς «σπάζουμε πέτρες» και αυτές ξαναδημιουργούνται.
Δείτε αναλυτικά πώς και σε ποιους ασθενείς απευθύνεται: