Ριζική Ορχεκτομή
Εάν μετά από υπερηχογράφημα στο όσχεο διαπιστωθεί η ύπαρξη όγκου στον όρχι, είναι επιβεβλημένο να γίνει η αφαίρεση του όρχεως, δηλαδή ριζική ορχεκτομή, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν πρόκειται για καλοήθη ή κακοήθη όγκο και να προκύψουν τα αναγκαία στοιχεία μετά τη βιοψία από τα οποία θα κριθεί η θεραπεία.
Ο λόγος της ολικής αφαίρεσης του όρχεως πριν από τη βιοψία είναι διότι εάν πρόκειται για κακοήθεια, η τομή στην εξωτερική στοιβάδα του για τις ανάγκες της βιοψίας μπορεί να οδηγήσει σε διάχυση των καρκινικών κυττάρων η οποία πρέπει να αποφευχθεί.
Ριζική ορχεκτομή διενεργείται επίσης για την αφαίρεση του όρχεως λόγω νέκρωσης μετά από συστροφή και σπανιότερα λόγω φλεγμονής. Σε όλες τις περιπτώσεις συνιστάται η κατάψυξη σπέρματος προεγχειρητικά, για πιθανή μελλοντική χρήση. Μαζί με τη ριζική ορχεκτομή, συνιστάται η ταυτόχρονη τοποθέτησης ορχικού προθέματος από σιλικόνη, ώστε να αποφευχθεί η ψυχολογική επιβάρυνση του νέου συνήθως ατόμου το οποίο υποβάλλεται στην επέμβαση.
Η επέμβαση διενεργείται με γενική ή υποσκληρίδιο αναισθησία και διαρκεί 30΄. Μέσω μιας μικρής τομής χαμηλά στη βουβωνική χώρα αφαιρείται ο όρχις και τμήμα του σπερματικού τόνου. Ο ασθενής παραμένει στην κλινική έως δύο ημέρες και επιστρέφει σε πλήρεις δραστηριότητες (και σεξουαλικές) δύο εβδομάδες αργότερα.
Εάν η βιοψία δείξει καρκίνο του όρχεως, σύμφωνα με το είδος και το στάδιό του νεοπλάσματος, ο ουρολόγος σε συνεργασία με τον ογκολόγο συστήνουν τα επόμενα θεραπευτικά βήματα που μπορεί να περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία (και βραχυθεραπεία) ή χειρουργική αφαίρεση και των σύστοιχων λεμφαδένων.
Να σημειωθεί, ότι αναλόγως του τύπου του όγκου, ακόμη και σε περίπτωσης διήθησης, μπορεί να είναι θεραπεύσιμος.
